Minęły 2 lata od ostatniego pojedynku w karierze Dariusza Michalczewskiego. Michalczewski walczył na ringu w Hamburgu z Francuzem Fabrice Tiozzo, który bronił tytułu mistrza świata w bokserskiej wadze półciężkiej organizacji WBA. Polski bokser miał na swoim koncie tylko jedną porażkę- w 2003 stracił tytuł mistrzowski organizacji WBO w wadze półciężkiej, w którego posiadaniu był od 1994 r., na rzecz Meksykanina Julio Cesara Gonzalesa. Jubileuszowa, 50. walka miała więc być próbą odzyskania pasa i ukoronowaniem kariery.
Tiger urodził się w 1968 r. w Gdańsku, gdzie także rozpoczął treningi bokserskie. Gdy miał 20 lat nie powrócił z wyjazdu ekipy bokserskiej do RFN i tam rozpoczął karierę zawodową, za co został zdyskwalifikowany przez Polski Związek Bokserski. Otrzymał niemieckie obywatelstwo i zaczął walczyć dla tamtejszych klubów. Jego amatorski rekord to 150 walk, 139 zwycięstw, w tym 89 KO. Na zawodowstwo przeszedł w 1991 r.
We wrześniu 2002 Michalczewski po raz pierwszy w walce zawodowej wystąpił w polskich barwach. W tym samym roku federacja WBO ogłosiła go championem wszech czasów, a jego pojedynek z Amerykaninem Richardem Hallem za najlepszy pojedynek roku.
Po raz pierwszy Michalczewski przegrał 18 października 2003. Mistrzowski pas odebrał mu Meksykanin Julio Cesar Gonzalez, wygrywając na punkty. Kibice Tigera byli jednak pewni że to jego rękę powinien unieść sędzia, gdy wskazywał zwycięzcę. Celem Michalczewskiego było pobicie rekordu legendy wagi ciężkiej Rocky'ego Marciano, który zakończył karierę z bilansem 49 walk bez porażki. Kolejna porażka- tym razem przez nokaut techniczny- miała miejsca 26 lutego 2005, gdy walczył z Francuzem Fabrice Tiozzo
1 czerwca 2005 Dariusz Michalczewski ogłosił zakończenie kariery bokserskiej.
Tiger urodził się w 1968 r. w Gdańsku, gdzie także rozpoczął treningi bokserskie. Gdy miał 20 lat nie powrócił z wyjazdu ekipy bokserskiej do RFN i tam rozpoczął karierę zawodową, za co został zdyskwalifikowany przez Polski Związek Bokserski. Otrzymał niemieckie obywatelstwo i zaczął walczyć dla tamtejszych klubów. Jego amatorski rekord to 150 walk, 139 zwycięstw, w tym 89 KO. Na zawodowstwo przeszedł w 1991 r.
We wrześniu 2002 Michalczewski po raz pierwszy w walce zawodowej wystąpił w polskich barwach. W tym samym roku federacja WBO ogłosiła go championem wszech czasów, a jego pojedynek z Amerykaninem Richardem Hallem za najlepszy pojedynek roku.
Po raz pierwszy Michalczewski przegrał 18 października 2003. Mistrzowski pas odebrał mu Meksykanin Julio Cesar Gonzalez, wygrywając na punkty. Kibice Tigera byli jednak pewni że to jego rękę powinien unieść sędzia, gdy wskazywał zwycięzcę. Celem Michalczewskiego było pobicie rekordu legendy wagi ciężkiej Rocky'ego Marciano, który zakończył karierę z bilansem 49 walk bez porażki. Kolejna porażka- tym razem przez nokaut techniczny- miała miejsca 26 lutego 2005, gdy walczył z Francuzem Fabrice Tiozzo
1 czerwca 2005 Dariusz Michalczewski ogłosił zakończenie kariery bokserskiej.
Małgorzata Węglarz
gosia@dlastudenta.pl
