Drużyna MŚ RPA 2010 wg dlaStudenta.pl

Emocje związane z południowoafrykańskim mundialem nieco opadły, więc można zacząć go analizować. Przedstawiamy, naszym zdaniem, najlepszą jedenastkę MŚ 2010.

Iker Casillas - po raz kolejny udowodnił, że jest najlepszym bramkarzem całego globu. Konkurencje na mundialu skutecznie robili mu Stekelenburg, Paston, Kingson czy Neuer, ale to właśnie golkiperowi Realu Madryt należą się największe oklaski, tym bardziej iż wielokrotnie uratował swoją ekipę od porażki. Świetna w jego wykonaniu była zwłaszcza runda pucharowa, gdy najpierw obronił karnego przeciwko Paragwajowi, a potem dał koncert w finale zatrzymując Arjena Robbena. Kapitan mistrzów świata na właściwym miejscu.
---
Sergio Ramos - bardzo pewny punkt hiszpańskiej obrony, człowiek który dzielnie pracował, i w destrukcji, i ataku. Nie robił głupich błędów jak w sezonie klubowym, świetnie wspierał i asekurował drugą linię, a przy okazji ciągle siał zagrożenie pod bramką rywali. W finale był bardzo bliski zdobycia gola, lecz jego strzał głową cudem odbił Stekelenburg. Po tym czempionacie wartość Ramosa na pewno wzrosła. Tyle, że Real go nie odda.

Carles Puyol - kolejna zapora nie do przejścia w obronie mistrzów świata. Puyol oddał tej drużynie całe swoje serce i siły na boisku. Pokazywał to, czym słynie w Barcelonie - ambicję, waleczność, a przy okazji spokój i przewidywanie sytuacji. W dodatku strzelił bardzo cennego gola w półfinale przeciwko Niemcom. Wielka szkoda, że więcej kapitana Barcelony w barwach narodowych nie zobaczymy, bowiem po finale ogłosił zakończenie przygody z kadrą.

Arne Friedrich - przedstawiciel solidnej niemieckiej obrony, jedno z większych zaskończeń mundialu. Friedrich w tym sezonie zaliczył słabe występy w Hercie Berlin, która na dodatek spadła z ligi. Wydawało się, że wystawianie go w pierwszym składzie reprezentacji mającej medalowe ambicje jest samobójstwem. Doświadczony defensor pokazał jednak, że stać go, aby wspinać się na wyżyny. W dodatku zaliczył gola przeciwko Argentynie, a mógł strzelić też w starciu o 3. miejsce przeciwko Urugwajowi. Dobrą grą zapracował sobie na transfer do Wolfsburga.
---
Wesley Sneijder - największa gwiazda wicemistrzów świata, lider i podpora drugiej linii. W dodatku strzeleców pięciu goli, czego chyba nikt przed mundialem nie zakładał. Sneijder miał kapitalny sezon w Interze Mediolan i swoją klasę potwierdził również w barwach Pomarańczowych. Nie tylko skutecznie uderzał, ale również sprawnie dyrygował kolegami, podnosząc ich na duchu w ważnych momentach. Jego wartość na rynku transferowym na pewno wzrosła, ale to nie przeraża Manchesteru United, chcącego za wszelką cenę wykupić go z Mediolanu.

Xavi Hernandez - najlepszy gracz Euro 2008 także w RPA udowodnił swoje nieprzeciętne umiejętności, będąc wodzem drugiej linii mistrzów świata. Xavi na boisku poruszał się dość wolno, ale zawsze z wielką gracją i zawsze wybierając najlepsze dla kolegów rozwiązanie akcji. Kiedy trzeba było przyśpieszył, kiedy trzeba było, zwolnił - podawał, strzelał, odbierał piłkę. Jego gwiazda nie świeciła może aż tak jak w Austrii i Szwajcarii, ale wkład w złote medale La Roja i tak ma olbrzymi.

Mesut Ozil - jeśli kogoś wśród pomocników grających na MŚ w RPA można uznać za odkrycie, to właśnie jego! Wspaniała gra Ozila dla fanów Bundesligi nie jest niespodzianką, bowiem ten w ostatnim sezonie był najlepszym asystentem rozgrywek, lecz na arenie międzynarodowej pokazał się dopiero teraz. W drużynie brązowych medalistów spełniał rolę ofensywnego pomocnika i szło mu świetnie. Raz, że wspaniale podawał kolegom, dwa że czarował sztuczkami technicznymi, trzy że oddawał groźne strzały (piękna bramka przeciwko Ghanie). Jeśli Ozil nadal będzie prezentował taki poziom, długo w Werderze Brema nie pogra.

Arjen Robben - na boisko wyszedł dopiero w trzecim spotkaniu fazy grupowej (wcześniej leczył kontuzję), ale z miejsca stał się bardzo ważnym punktem ekipy wicemistrzów świata. W RPA gracz Bayernu Monachium pokazywał to, co przez cały sezon klubowy - drybling, dośrodkowania i niekonwencjonalne strzały. Raz udało mu się nawet zdobyć gola głową (półfinał z Urugwajem). Mógł być bohaterem decydującego starcia, lecz dwukrotnie przegrał pojedynek "sam na sam" z Ikerem Casillasem. Tak czy inaczej - spełnił pokładane w nim nadzieje, a srebrny medal jest dla niego sukcesem.
---
David Villa - nie byłoby mistrzostwa świata dla Hiszpanów, gdyby nie Villa. Mógł być samodzielnym królem strzelców, lecz nie trafił karnego przeciwko Hondurasowi. Tak czy inaczej - snajper Barcelony strzelił pięć z ośmiu goli La Roja i znów był bardzo jasną postacią swojej ekipy. Blaugrana zrobiła świetny interes, że z Valencii wykupiła go już przed mundialem. Napastnik jest blisko pobicia rekordu Raula w ilości strzelonych dla reprezentacji bramek. Już teraz można go zatem nazwać legendą.

Diego Forlan - całkiem słusznie wybrany najlepszym piłkarzem całych mistrzostw i uhonorowany Złotą Piłką FIFA. Wpływ kapitana Urusów na grę zespołu był bowiem nie do przecenienia i do głównie dzięki niemu ekipa Oscara Tabareza zaszła tak daleko. Forlan udowodnił, iż jest graczem nieprzeciętnym. Nie tylko strzelał gole, ale także podawał i świetnie wykonywał stałe fragmenty gry. Aż strach pomyśleć, co by się stało, gdyby piłka po jego uderzeniu w ostatnich sekundach starcia z Niemcami nie wylądowała na poprzeczce. Na Forlana ostrzy sobie zęby pół Europy. Czy uda mu się wyrwać z Madrytu?

Thomas Mueller - uznany oficjalnie królem strzelców mistrzostw i uhonorowany Złotym Butem. Mueller to prawdziwe odkrycie brązowych medalistów i ich najlepszy zawodnik w tym turnieju, który nie tylko miał największą ilość goli, ale również asyst. Bez wątpienia do właśnie do gracza Bayernu Monachium należeć będzie piłkarska przyszłość. Już teraz pyta o niego Real Madryt, ale Bawarczycy raczej swego gwiazdora nie oddadzą.

dS