Szewczyk jakiego nie znacie!

Środkowy reprezentacji Polski Szymon Szewczyk szykuje się do gry w lidze letniej NBA w Las Vegas. Wystąpi w drużynie Milwaukee Bucks.

W kwestionariuszu osobowym przygotowanym specjalnie przez Polski Związek Koszykówki "Szewcu" opowiada o swoim dzieciństwie, życiu prywatnym, upodobaniach, przebiegu kariery i planach na przyszłość. Sukcesywnie będziemy starali się przedstawiać Państwu kolejnych kadrowiczów. Liczymy, że pomoże to w kreowaniu przez Państwa materiałów o reprezentantach Polski i promowaniu mistrzostw Europy - EuroBasket 2009.

SZYMON SZEWCZYK

1. Wzrost/waga
- 209 cm, 115 kg

2. Stan cywilny: żona/dziewczyna, dzieci?
- Żona Agnieszka, córka Wiktoria (2 lata).

3. Jak się poznaliście?
- Dzięki naszym znajomym.

4. Twoje pseudonimy
- "Szewcu", "Szef"

5. Wykształcenie
- Liceum techniczne w Szczecinie. Mój zawód to monter elektronik.

6. Języki obce
- Potrafię dogadać się po angielsku, niemiecku i rosyjsku. Rozumiem serbsko-chorwacki. Znam tylko podstawy włoskiego.

7. Twój samochód
- Jeżdżę Volkswagenem Tauran.

8. Data i miejsce urodzenia. Jak wspominasz lata dziecięce? Czy byłeś spokojnym malcem?
- 21. grudnia 1982 roku w Szczecinie. Mój dom stał na blokowisku, gdzie mieszkało sporo dzieci. Byłem lekko zwariowany i miewałem szalone pomysły. Robiłem rodzicom różne niespodzianki. Ale było fajnie. Zupełnie niedaleko, bo w miejscowości Borne Sulinowo, znajdowała się ostatnia baza rosyjska w Polsce. Jeździliśmy tam z kumplami jako młodzieniec. Kiedyś Rosjanie chcieli nam sprzedać za parę flaszek 500 litrów benzyny. A przyjechaliśmy tam Fiatem Uno.

9. Jak zarobiłeś pierwsze pieniądze w życiu? Ile? Na co je wydałeś?
- Miałem wtedy 13 lat. Dzięki sportowej fundacji podpisałem pierwszy w życiu kontrakt na 200 złotych brutto czyli 166 złotych netto. Pieniądze rozeszły się gdzieś po drodze. Za większość z nich kupiłem odtwarzacz do płyt.

10. W jaki sposób zaczęła się twoja przygoda z koszykówką? Ile miałeś lat? Kto cię zaprowadził na pierwszy trening i dlaczego na tę dyscyplinę sportu?
- Mój tata Mirosław przez 24 lata grał w klubie ze Szczecina. Był rozgrywającym. Nie zmuszał mnie do uprawiania koszykówki, ale siłą rzeczy często z nim jeździłem na obozy i mecze. Jedno ze spotkań przegrał przeze mnie, bo bardziej się skupiał na tym gdzie biega syn, niż na grze. Przez 2 lata śpiewałem w chórze "Słowiki Szczecińskie". Nie byłem chyba najlepszym śpiewakiem, więc zrezygnowałem. Przerzuciłem się na koszykówkę, by się nie nudzić.

(ip)